Koronowanie to proces krótkiego wyładowania elektrycznego o wysokiej częstotliwości przeprowadzony w niewielkiej odległości od powierzchni materiału syntetycznego. Materiały syntetyczne składają się z długich, jednorodnych łańcuchów molekularnych tworzących mocny i zwarty produkt. Łańcuchy molekularne są zazwyczaj złączone z sobą końcami i formują jeszcze dłuższe łańcuchy, pozostawiając bardzo niewiele wolnych końców czyli punktów wiążących. Podczas koronowania, elektrony zostają przyspieszone na powierzchni plastikowej powodując rozrywanie łańcuchów, produkując mnogość otwartych końcówek i formowane są wolne atomy. Wolne atomy są następnie zdolne do formowania grup karbonylowych z atomami z ozonu powstałego z wyładowania elektrycznego, które daje polepszoną adhezję (przyczepność).

PE rozerwany łańcuch molekularny przez wyładowanie koronowe

Proces ten jest widoczny w formie niebieskawo promieniującego wieńca formującego się wokół elektrod.

Dalej adhezja jest podnoszona przez efekt czyszczenia w procesie oksydacji (utlenianie) na powierzchni materiału, wywoływany przez ozon, będący skutkiem ubocznym koronowania.

W produkcji opakowań plastikowych stosuje się płyny testujące poziom dynów aby sprawdzić, czy powierzchnia materiału ma wystarczające napięcie powierzchniowe do procesu zadruku, lakierownia czy laminacji. Ta prezentacja wideo pokazuje jak sprawdzić napięcie powierzchniowe (poziom dynów) przy użyciu pisaków testowych oferowanych przez specjalistę w koronowaniu, firmę Vetaphone.